Waar haal je jouw inspiratie vandaan?
Dit is echt met stip de meest gestelde vraag. Een vraag die zo makkelijk te beantwoorden is en toch voor veel mensen juist zo moeilijk te bevatten blijkt. Inspiratie is er namelijk gewoon. Ik zit er nooit om verlegen. Juist omdat het zo vaak gevraagd wordt en blijkbaar niet voor iedereen zo logisch is, ga ik er in deze blog eens dieper op in.
Wat is het?
Het woord inspiratie komt van het Latijnse woord ‘spirare’, de letterlijke betekenis hiervan is inademen of ook wel vertaald met inblazen.
Laten we beginnen met de betekenis van inademen.
Net zoals je de zuurstof die je inademt niet kunt zien, horen, voelen, proeven of ruiken is dat met inspiratie eigenlijk hetzelfde. Het is er gewoon altijd en overal. Je denkt niet na over zuurstof en je hoeft er normaal gesproken niet naar op zoek. Je ademt het automatisch in, je hoeft er dus niets speciaals voor te doen. Toch ervaren veel mensen dat met inspiratie niet zo.
Waar komt het vandaan?
Vanuit ‘spirare’ kun je het woord ‘spiritus’ afleiden dat de betekenis heeft van geest of ziel.
De Dikke van Dale omschrijft inspiratie juist weer als bezieling.
De Grieken waren van mening dat inspiratie een goddelijke ingeving was. Vandaag de dag zijn er nog altijd mensen die van mening zijn dat inspiratie iets spiritueels is.
Dit maakt van inspiratie meteen iets heel groots en ongrijpbaars.
Wikipedia houdt het een stuk kleiner. Inspiratie is een ingeving, een idee. Dat is een stuk makkelijker te behappen voor veel mensen.
Voor mij persoonlijk is inspiratie alles wat ik ervaar. Ik kom hier later nog uitgebreid op terug.
Wat is de bron van inspiratie?
We gaan weer even terug naar de oude Grieken. Die geloofden heilig in een bron van inspiratie. Die bron was volgens hen goddelijk van aard.
De muzen woonden op de Parnassus bij de bron van Castalia te Delphi. Wie van haar water dronk of naar haar zachte geluid luisterde ontving het genie van de dichtkunst. Kunstenaars konden ook ‘geestkracht’ opdoen door de adem van de muzen.
Hoe krijg je inspiratie?
Zoals ik hierboven al schreef zie ik alles wat ik ervaar als inspiratie. Dat hoeft helemaal niets groots te zijn. Een blaadje gevangen in een spinnenweb kan genoeg zijn. De vraag hoe krijg je inspiratie zou ik dus beantwoorden door met aandacht te leven. Bewust zijn van wat er om je heen gebeurt. Je zintuigen ten volle benutten en met verwondering door het leven gaan.
Als je dit niet van nature in je hebt, kun je jezelf daarin trainen. Maak foto’s, heel veel foto’s. Juist ook van de kleine alledaagse dingen. Luister naar gesprekken. Proef nieuwe dingen. Lees eens een boek dat je normaal niet zou lezen. Luister eens naar andere muziek dan wat binnen je eigen smaak valt. Schrijf op wat je meemaakt, hoe onbenullig het misschien ook lijkt. Stel vragen, aan anderen maar ook aan jezelf.
Waarom vind ik dit mooi of juist lelijk? Waarom denk ik hier zo over?
Zet je zelf open en ervaar.
Jouw bron van inspiratie is heel persoonlijk. De een haalt het uit muziek een ander weer uit de natuur. Kijk naar wat bij jou past en ga daar heel bewust van genieten en ervaren. Maar het belangrijkste is om aan de slag te gaan. Pak je pen, je kwast, je potloden, je camera of je gitaar en begin. Het hoeft niet meteen perfect of zelfs maar goed te zijn.
Het beginnen is de eerste en moeilijkste stap, de rest volgt vanzelf.
