Een kritische blik op mijn consumptiegedrag

Het is best bijzonder hoe het soms gaat met ideeën voor een nieuwe blog. Echt ik was de afgelopen week totaal niet bezig met nadenken over mijn consumptiegedrag. Er moest geklust worden en aangezien ik vanwege expansie van mijn persoonlijkheid een nieuwe garderobe heb moeten aanschaffen had ik dus ook geen passende oude kleding om in te klussen. Dagenlang liep ik dus rond in een oude versleten spijkerbroek en een werk t-shirt van meneer Schrijfhart. Dat ik me daar totaal niet aantrekkelijk in voelde hoef ik aan niemand uit te leggen.

Na weer een dag klussen stond ik net fris gedoucht in de inloopkast. We hadden die avond een afspraak dus ik moest weer enigszins toonbaar zijn. Moe en totaal geen fut om er echt veel energie in te stoppen trek ik mijn kleding aan. Omdat zo’n beetje alles nieuw is in mijn garderobe kan ik nog niet op routine terugvallen. Ik heb geen spiegel in mijn kast, daarvoor moet in naar beneden naar de gang. Ik kan de energie er niet voor opbrengen, lang leve de moderne technologie. Ik zet de camera van mijn telefoon aan en voilà, tenminste als ik mijn bril opgehad zou hebben. Nu is het beeld alsnog erg wazig. Dan maar een selfie maken en op zoek naar de bril om het resultaat te bewonderen.

Het is best een leuke foto geworden

Ijdeltuit die ik blijkbaar ben besluit ik de foto te bewaren, kan altijd van pas komen voor een Instagram post tenslotte. Nu maak ik mijn Instagram posts vaak met Canva, een geweldige app om te gebruiken voor designs voor de website, nieuwsbrief, E-mail berichten en Social media. Foto’s waarvan ik denk dat ik die in de toekomst zou kunnen gebruiken upload ik dan ook meteen in Canva, zo ook deze. Bovendien werk ik graag vooruit. Ik bedenk ruim van te voren al leuke posts en werk de verschillende ideeën achter elkaar uit. Deze foto nam ik dus meteen mee in het uitwerken. Canva heeft verschillende sjablonen die je kunt gebruiken en naar eigen behoefte aanpassen. Ik koos voor onderstaand sjabloon. De tekst had ik niet eens gelezen, het lettertype en de verdeling van de tekst sprak me gewoon aan.

De titel zette me aan het denken over mijn consumptiegedrag

Pas toen ik mijn eigen foto als achtergrond gebruikte las ik de titel. Grappig hoe goed het thema bij de foto past. De trui die ik op de foto aan heb is namelijk van Shein. Niet echt duurzaam of oké wat betreft arbeidsomstandigheden en dergelijke. Bovendien hadden we recent op een feestje ook al een gesprek over de wegwerpmaatschappij waarin we leven. Meubels waar we zo makkelijk afstand van doen. Ons consumptiegedrag put de aarde uit. Waar opa en oma destijds meubels kochten waar ze hun hele leven mee deden vernieuwen veel mensen elke paar jaar hun interieur. Of het nu kleding of meubels zijn, we willen steeds met de laatste trends meedoen. Ik ben daar echt geen haar beter in. Ja ik koop ook wel eens bij de kringloopwinkel of vintage kleding maar of ik het echt nodig heb? Nee het is hebben om het hebben.

Was ik jaren geleden al niet eens tot dezelfde conclusie gekomen?

Ruim voordat we verhuisden naar dit huis had ik besloten dat ik genoeg had. Meer dan genoeg zelfs. We konden met gemak met heel wat minder toe. Voortaan zou ik alleen nog maar nieuw kopen als het echt nodig was én er moest dan ook iets voor weggedaan worden. Mezelf zo dwingen tot een duurzamer leven. De intentie was oprecht maar ik heb het niet lang volgehouden. Inmiddels heb ik meer spullen dan ooit en blijkbaar weet ik altijd wel een reden te bedenken waarom de aankoop gerechtvaardigd is.

Hoe verander ik dan wel mijn consumptiegedrag?

Op zich was ik best wel op de goede weg. Ik kocht mijn kleding al steeds vaker tweedehands en dan vooral van merken die goede kwaliteit leverde. Het is dus extra zuur dat ik in korte tijd nergens meer in pas. Die leuke Karl Lagerfeld top die ik had gekocht, staat mijn vriendin echt fantastisch maar ik had hem toch graag zelf nog wat vaker aangehad. De nieuwe garderobe bevat inderdaad een aantal duurzame items maar dat liep behoorlijk in de papieren moet ik zeggen. Ik pas alleen nog maar in mijn sokken en schoenen om maar even een idee te geven. Om financieel niet gierend uit de bocht te vliegen wijk ik dus uit naar goedkopere kleding. Overigens met de intentie om als mijn garderobe compleet is voortaan weer duurzame items ter vervanging te kopen.

Die keuze kan ik maken maar dat is lang niet voor iedereen weggelegd. Er zijn zat mensen die uit noodzaak naar de Primark, Shein of soortgelijke zaken gaan. Duurzaam is op de lange termijn misschien de betere keuze maar als je moet kiezen tussen duurzaam honger lijden of je kinderen kleding én eten te geven is de keuze snel gemaakt. De stand van zaken in de wereld laat zien dat we ons consumptiegedrag drastisch moeten veranderen en diezelfde stand van zaken maakt dat steeds meer mensen daar moeite mee hebben.

Zoals gezegd ik heb wel de mogelijkheid om voor duurzaam te kiezen dus laat ik dan die verantwoordelijkheid ook nemen. Dat zal vast niet foutloos gaan maar de intentie is er.

Oh én de vijf zakken kleding waar ik noodgedwongen afstand van moest doen zijn naar het goede doel gegaan.