Het is alweer even geleden dat ik jarig was. Twee van mijn toen gekregen cadeaus mocht ik afgelopen week verzilveren. Het ene was Rock & Roll en het ander was een literaire wandeling. Toch hadden die twee meer met elkaar te maken dan je op het eerste gezicht zou verwachten.
Rock & Roll
Mijn eerste inwisseling was samen met gulle gever C. Een avond naar de Tina Turner musical, compleet met vooraf eten én een pauze arrangement. Een enorm leuke verwennerij dus. Bovendien zaten we eerste rang. Sterker nog, ik heb nog nooit zo dicht op het toneel gezeten. Zonder te overdrijven, ik kon vanuit mijn stoel zo mijn kin op het toneel laten rusten. Toch fijn om een keer blij te kunnen zijn dat ik geen lange benen heb. Het eten was heerlijk, het gezelschap meer dan fijn.
De musical was te gek. Het verhaal van Ike en Tina is uiteraard bekend toch is het heel indringend als je het zo vlak voor je neus ziet gebeuren. Het kwam behoorlijk binnen moet ik zeggen. Het is pijnlijk om te zien hoe ze als jong meisje afgewezen wordt door haar moeder. Een moeder die duidelijk laat merken geen liefde voor haar dochter te voelen en haar zelfs verlaat.
De kleine Anna-Mae Bullock blijft achter bij een vader die zijn handen niet thuis kan houden tot ook hij haar achterlaat bij haar oma. Het verklaart waarom Tina blijft hangen in een liefdeloos huwelijk met een man die haar jarenlang vernederd en mishandeld. Het rock & roll leven blijkt niet het sprookje te zijn dat de buitenwereld denkt dat het is. Ike raakt verslaafd aan cocaïne en wordt steeds geweldadiger.
We hadden de pauze echt even nodig om bij te komen. Na de pauze werd de breuk met Ike en de uiteindelijke comeback van Tina gespeeld. Na een mislukte zelfmoordpoging duurt het nog een tijdje voor Tina eindelijk de moed heeft om Ike te verlaten. Dertien jaar lang liet de comeback op zich wachten, Tina is dan inmiddels 44 jaar. Pas als ze loskomt van het R & B imago en de kant van de rock & roll opgaat is haar succes niet meer te stuiten. Niets dan bewondering voor deze sterke vrouw die van heel ver moest komen en op wilskracht, doorzettingsvermogen en geloof in eigen kunnen tot ongekende hoogte wist te stijgen. Maar ook ongelooflijk veel bewondering voor de cast die zo indringend speelden en Tina en Ike zo levensecht wisten neer te zetten. Het losbarsten van het concert aan het eind van de avond was een ontlading van de cast én het publiek. Keihard meezingen en dansen om na meerdere toegiften helemaal opgeladen het theater te verlaten.
Literaire wandeling
De tweede inwisseling was het cadeau van mijn bestie M. Iets totaal anders maar ook ontzettend leuk. Een literaire wandeling met als thema “Eerste liefde”.
Parkeerbeheer doet niet aan liefde
We vertrekken al vroeg met de auto richting Amsterdam. Bestie heeft een parkeerplaats aan de rand van de stad geregeld zodat we niet bankroet gaan aan de parkeerkosten en we met het openbaar vervoer verder kunnen. De parkeerplaats is snel gevonden maar de slagboom blijft halsstarrig omlaag. Een druk op de intercom geeft geen enkele reactie. De slagboom om uit te rijden staat overigens wel fier omhoog. Bestie en ik besluiten om dan maar tegen het verkeer in de parkeerplaats op te rijden. Het personeel van het informatiepunt geeft bitter weinig informatie, er is een storing en die is er al een aantal dagen. We geven aan dat we hier niet bepaald me geholpen zijn. We moeten maar op de hulp knop van de kaartautomaat drukken. Als we het lang genoeg volhouden gaat er heus wel iemand reageren. Dat bleek een optimistische inschatting. Nadat we een telefoonnummer hadden achterhaald kreeg bestie een uiterst onvriendelijke man aan de telefoon. Hij wist van de storing maar die gingen ze vooralsnog niet verhelpen. We moesten maar ergens anders parkeren. Als we toch bleven staan dan kon dat wel eens een heel duur geintje worden. Een boete van € 75,00 zat er dan dik in. Heel klantvriendelijk allemaal. Uiteindelijk wisten we met behulp van een vriendelijke man een gratis parkeerplaats te bemachtigen. We namen een halte met de trein en ruim op tijd melden we ons op het afgesproken punt.
Het is gelukkig niet alleen maar kommer en kwel
Samen met een gids hebben we ruim twee en een half uur door de stad gewandeld. Het thema van de wandeling was “Eerste liefde”. We deden hierbij diverse plekken uit de literatuur aan. Plekken die beschreven staan in boeken of waar schrijvers een eerste liefde vonden of verloren. De gids vertelde hierover of las uit het betreffende boek voor. Heel bijzonder om dit mee te maken. Een literaire wandeling klinkt misschien niet heel spannend en al helemaal niet rock & roll maar dat is het dus wel. We hebben het hier tenslotte over Amsterdam. Terwijl je staat te kijken naar een bijzondere plek uit een boek of luistert naar een verhaal moet je je tas in de gaten houden, opletten wanneer je inademt vanwege de alom aanwezige wietdampen, uitkijken voor de tram of toeristen die het fietsen erg slecht beheersen, scooters die echt overal maling aan hebben, mensen die tegen je aan botsen. Het lijkt een literaire wandeling maar eigenlijk is het een overlevingstocht over een almaar in beweging zijnde hindernisbaan. Dan heb ik het nog niet eens over de geluiden. Het is een kakofonie waar ik erg overprikkeld van raakte.
Na afloop van de wandeling hebben we nog heerlijk geluncht samen. Onder het genot van een lekkere kom soep met brood en smeersels nog wat napraten over boeken, de liefde en andere onderwerpen.
De literaire wandeling was een leuke belevenis maar ik ben en blijf geen fan van Amsterdam.
Als je dan toch zo lekker sociaal bezig bent
Na de wandeling en lunch besluiten we Amsterdam te laten voor wat het is en gaan we moe maar voldaan weer op huis aan. Die avond heb ik namelijk nóg een sociaal gebeuren op de planning staan. Vriendje R. viert zijn 50ste verjaardag en wel in een wijnbar in het wonderschone Dordrecht waar we een gezellige avond met wijnproeverij aangeboden krijgen. Gezellig is het zeker, de barman of hoe dat dan ook heet in een wijnbar, weet me over te halen een gokje te wagen om de mistery wijn te raden. Ik leg de beste man uit dat ik maar een beperkte kennis van wijn heb. Ik kan rode en witte wijn onderscheiden en wat de smaken betreft kom ik niet verder dan lekker en niet lekker. Volgens hem heb ik dan de belangrijkste onderdelen onder de knie.
Gelukkig hoeft het geen schot voor de boeg te zijn. Het is multiple choice. Kiezen uit drie opties moet te doen zijn. De geurtest is te hoog gegrepen voor mij. Ik constateer dat het niet naar autobanden ruikt maar verder kom ik echt niet. Proeven gaat me beter af. De wijn is lekker en ik proef drop. Ik heb mijn keuze gemaakt, de wijnbar meneer lachend achter latend. Later op de avond blijkt dat ik één van de vier personen ben die het goed heeft geraden. Zelfs de man die een heuse wijncursus had gevolgd achter me latend. De winnaar wordt door de jarige Abraham uit de vier “wijnkenners” getrokken en ik ben de gelukkige die met de fles wijn naar huis mag.
Eerste, tweede, nieuwe liefde of zelfliefde
Een drukke sociale week dus voor deze huismus. Het draait allemaal om liefde. Cadeaus die met liefde zijn gegeven en ontvangen. Liefde voor muziek, liefde voor literatuur, boeken en mooie verhalen, liefde voor wijn, voor vrienden en nu liefde voor mezelf want ik moet weer opladen. Ik geniet echt wel van dit soort sociale evenementen maar ik loop er ook helemaal op leeg.
Dat heb je mooi beschreven, zoveel liefde en zoveel leuks, maar zoveel op een dag is toch niet te doen? Ik heb er twee voor nodig met zeker een pauze dag tussendoor. Geen wonder dat je moet opladen en dat moet je vooral ook doen! Geniet van je ‘me-time’ ♥️
Lieve Ellie,
Het was erg leuk maar idd wel veel in een korte tijd. Zo heb je weken niets en dan ineens alles tegelijk. Het is wat het is en nu even pas op de plaats en goed voor mezelf zorgen.
Gelukkig weet ik inmiddels, door schade en schande wijs geworden, hoe ik dat ‘goed voor mezelf zorgen’ vorm moet geven.
Het glas eerst weer tot de rand toe vullen en dan wat extra voor de rest.
Dat doe je goed! We hebben allebei geleerd, dat durf ik wel te stellen! Liefs!