Mijn houding op het moment van schrijven is niet bepaald conform de Arbo richtlijnen. Ik hang onderuit gezakt, met mijn hoofd op twee kussentjes tegen de armleuning van de bank. Weggekropen onder een dikke fleecedeken en mijn laptop balancerend op mijn buik. Niet de meest ideale houding om je werk te doen. Klopt als een bus maar ik ben moe. De afgelopen weken heb ik monnikenwerk verricht, dus laat me.
Echt weer iets voor mij
Ontzettend dankbaar ben ik voor vriend Tjeerd die niet alleen al mijn vragen beantwoord maar me ook naar Simone, mijn redacteur, gestuurd heeft. Ik heb het mezelf nogal moeilijk gemaakt met die bijna onmogelijke deadline van 16 december. Koste wat het kost, De val van Gorka moet voor de kerst in de verkoop zijn. Simone is echt een geschenk uit de hemel, ze bleek heel wat beter door te hebben dan ik dat ik in tijdnood zou komen. Veel eerder dan we hadden afgesproken kreeg ik mijn gecorrigeerde manuscript terug. Wat een verademing is dat na de ervaring met de uitgeverij die geen enkele afspraak meer is nagekomen. Het is wel echt weer iets voor mij om me zo te verkijken op het werk dat ik me op de hals haal.
Het schrijven van een boek is een vak apart maar dat is het opmaken van de tekst ook of het ontwerpen van een kaft of het uitgeven van een boek en wat te denken van de promotie van een boek. Ik doe het allemaal zelf en dat is heel veel werk en kost ook heel veel tijd. Bovendien doe ik het allemaal voor het eerst dus ik kan nog niet op routine mijn werk uitvoeren.
Een mens is nooit te oud om te leren
De afgelopen weken heb ik onvoorstelbaar veel nieuwe vaardigheden geleerd. Dat is ontzettend leuk maar ook ontzettend vermoeiend. Het is veel werk maar ik geniet er ook echt wel van. Die kennis neem ik nu dus mee naar nieuwe projecten want ik heb inmiddels ook best wat ideeën in mijn hoofd zitten waar ik wat mee wil gaan doen. Alles op zijn tijd, ik heb mijn lesje de afgelopen jaren geleerd. Ideeën zijn prima maar die kun je ook even parkeren tot een later tijdstip. Voor nu eerst dat boek naar de drukker en zorgen dat het een groot publiek gaat bereiken.
Tot het eind van het jaar is dat het enige waar ik mijn tanden in zet. Vooruit ook in het kerstdiner en de oliebollen, maar je snapt vast wel wat ik bedoel.
Plannen voor 2023
De ideeën zijn er en sommige zullen concrete plannen worden en andere niet. Ik pin me nog nergens op vast. Ik blijf wel bloggen. In het nieuwe jaar pak ik de draad wat dat betreft zeker weer op. De rest zie ik wel als ik mijn avontuurlijke reis weer vervolg. Voor nu; boeklancering, boekpromotie en rust. Na het verzetten van zoveel werk heb ik dat wel verdiend.
Leuk even van je te horen Sonja, in dit geval te lezen! Succes nog met de laatste loodjes! Liefs 🍀
Het was een heel karwei maar het zit er nu bijna op. Ik kijk er naar uit om Gorka met de rest van. de wereld te delen.
Ik weet wat het jou gekost heeft. Nu uitzien naar het moment van lancering van Gorka.
Lieve Charlot,
Het gaat nu echt opschieten. Spannend en leuk tegelijk.