‘Wat zie je er goed uit. Je wordt met de jaren echt alleen maar mooier.’ Best fijn zo’n compliment of ik het er mee eens ben laat ik maar even in het midden. Het feit is dat ik goed in mijn vel zit en dat straal ik dus ook uit. Ik ben nog steeds niet van mijn oorontsteking af en mijn gehoor is ook ook nog niet volledig terug. Ik hoest bij vlagen nog steeds mijn longen uit mijn lijf en het verdriet zit er ook nog steeds, en toch. Toch zit ik lekker in mijn vel, mentaal ben ik echt helemaal oké en dat kan ik lang niet altijd zeggen. Door het overlijden van mijn schoonzusje ben ik zo met mijn neus op de feiten gedrukt. Het leven is zo fragiel en kostbaar. Het heeft me diep aan het denken gezet en door het vele schrijven dat daar uit voortvloeit kom ik tot hele waardevolle en diepe inzichten. Het bepaald me bij wie ik ben, wil zijn en welke keuzes daar wel en niet aan bijdragen.
Het verdriet werkt lauwerend en bevrijdend. Sommige keuzes die ik maak doen me best pijn maar zorgen ook voor rust en opluchting. Het is lastig te omschrijven omdat het om diepe en intense gevoelens gaat die je moet doorleven om het te kunnen begrijpen. Er borrelt en bruist iets van binnen dat zich niet laat vangen in woorden of beelden. Het is mystiek, ongrijpbaar en prachtig. Dat is wat naar de oppervlakte komt en me laat stralen.
Signeersessie
Afgelopen zaterdag had ik mijn allereerste signeersessie. Het is inmiddels geen geheim meer dat ik sociaal onhandig ben en dat het naar buitentreden en zichtbaar zijn niet mijn sterkste kant is. Ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat ik het erg leuk gevonden heb. Er zijn weer wat boeken verkocht en dat is fijn maar het waren vooral de ontmoetingen en gesprekken die me goed hebben gedaan. Het was een uitermate leerzame middag. De boekhandelaar had nuttige tips voor me, ik heb met eigen ogen gezien hoe mensen een boek uitkiezen uit het enorme aanbod in de winkel en ook niet onbelangrijk, dat ik het best kan, met onbekende mensen in gesprek gaan, mezelf in de kijker zetten en er nog van te genieten ook.
‘Heeft het nog wat opgeleverd?’ Een vraag die hoogst waarschijnlijk vooral over geld gaat. Ja er zijn boeken verkocht en nee ik ben bij lange na nog niet uit de kosten. Ja het heeft me heel wat opgeleverd. Ik vind het echt fijn om schrijver te zijn.
De komende tijd zijn er best nog wat beslissingen te nemen. Hoe wil ik verder met het schrijven? Wat ga ik doen met de website, Instagram en het naar buiten treden in het algemeen? Het zijn keuzes die ik niet overhaast en licht ga nemen. Ik kan soms vaak vanuit emotie en nogal impulsief handelen. Dat ga ik nu niet doen. Stapje voor stapje, ik heb geen haast. Ik wil voelen, ervaren, doorleven en van daaruit verder handelen.
Net na het overlijden van mijn schoonzusje zei ik het al tegen een vriend, ‘Ik ben veranderd’, niet dat ik nu ineens een heel ander persoon ben geworden of totaal anders in het leven sta. Het is een subtiele maar wezenlijke verandering die heel rustig aan een weg naar buiten toe aan het zoeken is. Niet een radicale verandering maar een doorleefde verandering. Ik onderga het met een rustig en verwonderd hart. Het is goed en het wordt alleen maar beter.
Mooi zoals je jouw belevenissen en de fase waar je nu in bent beland, hebt beschreven.
Dank je wel voor je reactie Ellie. Het is een bijzonder proces waar ik doorheen ga.
Ben nog benieuwd hoe mensen een boek uitkiezen. Wat heb je daarover geleerd?
Hallo Sandra,
Dank je wel voor je reactie. Het was erg leuk om de mensen in de boekwinkel zo schaamteloos te observeren. De boekhandel waar ik stond heeft grote boekenkasten tegen de wanden staan. Netjes gesorteerd op thema. Er staan ook veel tafels met uitgestalde boeken en dan nog her en der carousels met kleine boekjes, kaarten, kalenders, pennen, enfin je hebt vast al wel een beeld.
Mensen komen binnen en dan zie je al meteen onderscheid. Waar de een doelgericht op een themakast afstiefelt en binnen afzienbare tijd een boek uitkiest, loopt een ander echt te struinen.
De struiners lopen vooral langs de tafels. Ze scannen met hun ogen, pakken een boek op, bekijken het, draaien het om en beginnen de achterkant te lezen. De echte liefhebbers openen het boek, bekijken het papier, lettertype en jawel ruiken aan het boek. Ik behoor zelf tot de laatste categorie.
Maar dat scannen met de ogen dat is heel wezenlijk. Binnen een aantal seconden wordt er een boek uitgepikt. Puur op de kaft en wellicht een bekende naam. Maar de omslag is het eerste waar naar gekeken wordt. Die moet de aandacht trekken.
De achterflap geeft tenslotte de doorslag. De omslag van je boek is overduidelijk wat je boek verkoopt of niet.
Nadat ik zelf mijn boek heb uitgegeven was ik echt verbaasd hoeveel reacties ik kreeg van lezers over het prettige lettertype. Iets waar ik vooraf nooit over nagedacht had. Pas toen ik met de drukker in gesprek was ben ik me daar in gaan verdiepen. Ik heb geen verstand van typografie dus heb ik gewoon een boek uit mijn boekenkast gepakt waarvan ik de opmaak erg prettig vond en daarvoor gekozen.
Hoe groot het lettertype moest worden heb ik laten afhangen van de afmetingen van het boek. Het moest door de brievenbus kunnen want dat scheelt enorm in de verzendkosten.
Wat ik in de boekhandel heb gezien is dat de omslag dus van groot belang is. Het papier en de geur van het boek ook, zij het in mindere mate. De prijs leek niet echt van belang te zijn.
Investeren in een goede redacteur is een must maar investeren in het omslag van je boek is absoluut aan te raden.
Liefs Sonja
Ja veel weer om na te denken . Ben best wel trots op jou de moed om door te zetten ik doe het jouw niet na . Het geduld alleen al .ga door lievert je heb bewezen dat dit in je zit
Wat een lieve woorden, dank je wel en ik ga zeker door met schrijven.