Toen ik 1 juli mijn rentree maakte in Blog-land had ik al aardig wat artikelen klaarstaan. De hele periode daarvoor heb ik namelijk niet stilgezeten op schrijfgebied. Die datum van 1 juli is overigens niet de meest handige. De zomer is altijd een stillere periode op de website. Duidelijk minder bezoekers en minder reacties. Het was zoveel slimmer geweest om mijn pauze wat op te rekken en gewoon op 1 september, de start van het nieuwe blog-seizoen van start te gaan. Ik kon de kriebels om weer te beginnen gewoon niet weerstaan en aangezien ik een gevoelsmens ben geef ik daar dan gewoon aan toe. Ook deze blog is daar een voorbeeld van want hoewel ik al wat ingepland had staan voor vandaag heb ik deze blog ertussen geschoven want afgelopen week diende zich ineens een nieuw personage aan.
Psst mag ik even je aandacht
Hoe dat proces precies werkt is lastig uit te leggen. Het is zo vluchtig en ongrijpbaar. Na het uitkomen van De val van Gorka waren een behoorlijk aantal lezers benieuwd of er een vervolg kwam, of Dru een eigen boek kreeg of de moeder van Gorka. Iets waar ik zelf ook al een beetje op aanstuurde in het boek. Uiteraard heb ik met die mogelijkheden gestoeid maar tot nu toe heeft dat weinig bruikbaars opgeleverd. Bovendien heb ik de grootste moeite om Gorka bij een groter publiek onder de aandacht te brengen en eerlijk is eerlijk dat frustreert best wel. Ik heb me er min of meer mee verzoend om het bij mijn korte verhalen en wekelijkse blog te houden. Maar zoals wel vaker, zodra ik denk ‘ach laat ook maar’ komt er ineens een nieuw personage om de hoek kijken. Dit keer terwijl ik boodschappen aan het doen was en in mijn gedachten iemand heel nadrukkelijk om aandacht begon te vragen.
Een nieuw personage leren kennen is als een prille verliefdheid
In dit geval gaat het om een vrouw, een zonderling type dat in mijn gedachten sprong met een openingszin die meteen mijn aandacht had. Haar naam heeft ze nog niet prijsgeven en ze klaagt honderduit over haar vervelende buurman. Ze is gefascineerd over de mussen in de heg en ze schrijft wonderlijke gedichten. Tussen neus en lippen door laat ze wat zinnetjes vallen die duidelijk maken dat deze vrouw een bijzonder geheim bij zich draagt. Je zult begrijpen dat ik dit tot op de bodem ga uitzoeken. Als een verliefde puber zijn mijn gedachten continue bij mijn naamloze nieuwe personage. Ik wil echt alles van haar weten. Hoe heet ze? Hoe ziet ze eruit? Wat drijft haar? Wat hebben die gedichten te betekenen? Welke rol speelt de buurman? Wat is haar geheim?
Hoe ga ik dit aanpakken?
Zoals ik hierboven al schreef, een nieuw personage, een nieuw verhaalidee is heel vluchtig en ongrijpbaar. Het is als los zand in je hand. Als je er geen of te weinig aandacht aan geeft ben je het zo weer kwijt. Ik maak aantekeningen, spreek in op mijn telefoon. Visualiseer, stel vragen en breng veel tijd met dit nieuwe personage door in mijn gedachten. Het is bijna als koken. De ingrediënten zijn er, nu moet ik de juiste verhoudingen zien te vinden en de ingrediënten op de juiste manier met elkaar mengen en bereiden.
Deze eerste fase speelt zich grotendeels in mijn hoofd af. Het borrelt en pruttelt en dat laat ik lekker langzaamaan doorgaan. Als ik enigszins door heb waar het verhaal heen gaat en hoe het zich ontwikkelt ga ik plotten. Het verhaal in grote lijnen uitschrijven. Door het overzicht wat dan ontstaat kan ik bepalen waar de spanningsbogen moeten komen en hoe ik het verhaal ga opbouwen.
Ik ga de personages uitwerken. Dat doe ik heel uitgebreid zodat ik ze door en door ken. Ik wil alles van ze weten; hun favoriete kleur, hoe hun knuffel heette, hun politieke voorkeur, hun favoriete restaurant, hun diepste angsten en verlangens. Zo worden ze levensecht voor mij en kan ik ze hun eigen stem en persoonlijkheid geven.
Het daadwerkelijke schrijven
Het personage heeft zich nog maar net aangediend en er is dus nog wat tijd nodig voor het borrelen en pruttelen. Het daadwerkelijke schrijven gaat nog even duren. Ik ga erover nadenken of ik weer met NaNoWriMo ga meedoen in November. Ik weet inmiddels dat die discipline heel goed werkt voor mij. Dat aantal woorden dat je elke dag moet halen is een hele goede stok achter de deur.
Hoe dan ook, op dit moment geniet ik van de prille verliefdheid en ga ik jullie uiteraard op de hoogte houden van de vorderingen en de afloop van dit avontuur.