Mijn opa had een monobrauw waar Frida Kahlo nog een puntje aan kon zuigen. Bovendien waren zijn wenkbrauwen voller dan vol. Dikke borstels met lange haren die alle kanten opschoten.
Als kind was ik er door gefascineerd. Het leek mij niet meer dan normaal dat opa daar last van moest hebben. Dat moet toch irriteren steeds die haren voor je ogen. Wanneer en hoe weet ik echt niet meer maar er is een moment geweest dat ik opa heb voorgesteld zijn wenkbrauwen te knippen. Blijkbaar is hij daar toen akkoord mee gegaan. Best opmerkelijk want opa stond niet echt bekend om enige ijdeltuiterij. Hoe dan ook vanaf dat moment was het mijn taak om opa’s wenkbrauwen in model te houden en dat heb ik gedaan tot aan zijn overlijden.
Wenkbrauwen zijn ook aan mode onderhevig
In mijn tienerjaren was het blijkbaar in de mode om je wenkbrauwen weg te scheren. Om vervolgens met potlood een lijn boven je ogen te trekken. Mode of niet, ik vond en vind het er niet uitzien. Veel dames die destijds aan die trend meededen hebben daar later spijt van gekregen als haren op hun hoofd 😏. Wenkbrauwen groeien namelijk niet altijd meer terug als je ze weghaalt.
Maar goed die modetrend heeft gelukkig niet zo heel lang geduurd en er volgden een aantal jaren waarin de wenkbrauw in mode opzicht niet echt een rol van betekenis speelde.
De laatste jaren schieten de wenkbrauwen alle kanten op. Van super dun naar het Nike logo tot vol en nu gaan er geruchten dat de monobrauw aan een opmars bezig is.
Een wenkbrauw is nu eenmaal gezichtsbepalend
Zelf heb ik nooit iets aan de vorm van mijn wenkbrauwen veranderd. Ten eerste ben ik gezegend met een mooie natuurlijk vorm. Ze zijn niet te dun, niet te dik. Met een donkerbruine kleur, dus niet te licht en ook niet te hard. Er was dus geen enkele noodzaak om er aan te gaan zitten plukken. Bovendien past de vorm prima bij mijn gezicht en vind ik het ook een eng idee om er iets aan te veranderen. Je wenkbrauwen zijn namelijk nogal gezichtsbepalend en met de verkeerde vorm heb je zomaar een hele rare gezichtsuitdrukking.
De genen van opa
Tot voor kort dus op wenkbrauw gebied geen vultje aan de lucht. Oké ook mijn wenkbrauwen ontkomen niet aan de zwaartekracht maar hé dat hoort nu eenmaal bij het ouder worden en gelukkig mag ik ouder worden.
De laatste tijd merk ik echter dat de vorm uit mijn wenkbrauwen verdwijnt. Er groeit haar boven, onder en naast de oorspronkelijke vorm. De haren zijn stug en beginnen alle kanten op te krullen. Dat is tegen de natuurwetten in. De overgang zorgt ervoor dat pigment en volume verdwijnen en bovendien gaat de groei ook een stuk trager. Bij mij dus niet want bij mij gaan dingen zelden normaal.
Ja het haar op mijn hoofd is grijs en dunner en groeit langzamer maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door dikke stugge haren op mijn kin die lijken te groeien waar je bijstaat. Nu zijn blijkbaar mijn wenkbrauwen ook aan de beurt. Blijk ik toch nog wat van opa’s genen geërfd te hebben.
Mijn bril zit gelukkig in de weg
Zoals ik hierboven al schreef, je wenkbrauwen zijn gezichtsbepalend en ik vind het dus doodeng om er zelf aan te gaan zitten prutsen. Gelukkig zit mijn bril in de weg en zonder bril zie ik niet wat ik doe. Mooi excuus om er lekker vanaf te blijven.
Blijkbaar stoort het me toch en hoewel ik nooit bij een schoonheidsspecialist kom overweeg ik nu om toch maar een afspraak te maken om mijn wenkbrauwen onder handen te nemen. Ik ben er huiverig voor, die proberen je vast weer allerlei dure crèmes en behandelingen aan te smeren waar ik helemaal geen behoefte aan heb.
Bij mijn zoon en zijn vriendin om de hoek zit een wenkbrauwen specialist. We staan toch op het punt om naar ze toe te gaan vanwege onze spelletjesavond, ga ik gewoon wat eerder en laat ik eerst mijn wenkbrauwen fatsoeneren.
Dat blijkt een optimistische inschatting. Ik bel voor een afspraak maar er is pas over twee weken tijd en wat ik dan precies gedaan wil hebben. Ik leg uit dat het model er een beetje uit is en dat mijn wenkbrauwen wat dik en borstelig worden en ja nu je het zegt ik heb inderdaad ook dat ze wat gezakt zijn.
‘Oh dat kan meteen gelift? Ja doe maar. Sorry? Hoor ik het nu goed? Honderdvijfenzeventig euro! Oh dan heb ik het toch goed verstaan, weet u wat ik denk er nog even over na.’
Komt tijd komt raad
We zijn alweer een maand verder, mijn wenkbrauwen zijn nog altijd uit vorm. De volgende spelletjesavond komt er alweer aan maar binnenkort ga ik hier op het dorp naar een jonge dame die wenkbrauwen en wimpers doet. Ze heeft wat tegenslagen in het leven gehad, zag haar droom in rook opgaan maar besloot niet bij de pakken neer te gaan zitten. Ze keek naar wat wel mogelijk was, volgde een cursus voor wimpers en wenkbrauwen en het bleek haar passie te zijn. Inmiddels heeft ze recent zelfs prijzen gewonnen voor haar werk. Nu hoopt ze binnenkort zelf les te mogen gaan geven en haar salon uit te breiden.
Zeventien euro vijftig vraagt ze voor het doen van mijn wenkbrauwen. Ik help zó graag jonge mensen hun dromen te verwezenlijken. Het resultaat krijg je vast nog wel een keer te zien.