In een blog schrijf ik graag over het leven van alledag en laat ik daar mijn mening over doorschemeren. Met humor of als het zo uitkomt met een serieuze ondertoon. Het gaat tenslotte over onderwerpen die me raken en verbazen. De werkelijkheid is soms zo bizar daar moet ik wel over schrijven. Bovendien ben ik een enorme klungel en weet ik op de een of andere manier altijd wel in een absurde situatie te raken. Aan inspiratie dus geen gebrek.
Een blog schrijf ik net als mijn verhalen recht vanuit mijn hart. Je mag het natuurlijk van harte met me (on)eens zijn. Reacties stel ik zeer op prijs zolang het er maar respectvol aan toe gaat.
Ze zucht en draait zich om.
“Tanja, kan meneer even bij jou betalen? Hij kan niet pinnen en hij begrijpt het niet helemaal.”
Geïrriteerd loopt de man met zijn tasje en geopende portemonnee naar de collega.
“U moet wel wel gewoon achteraan sluiten hè, de andere mensen staan ook netjes op hun beurt te wachten.”
Visite bij Henk en Jannie, leuke mensen die we al veel te lang niet hebben gezien. We hebben onze jas nog niet op de kapstok hangen of we voelen het al. De spanning die in de lucht hangt.
Mensen die ruzie zoeken, dreigen en verwensingen uiten veranderen niet als jij ze hetzelfde behandeld. Jezelf verlagen tot hetzelfde niveau kent alleen maar verliezers.
Wie mij negatief behandeld krijgt dezelfde Sonja te zien als alle anderen. Blijft die ander volharden in zijn of haar negativiteit dan verdient die persoon geen plaats meer in mijn leven.
Dat is de les die ik je wil meegeven, geef niemand de macht om jou in negatieve zin te veranderen.